Duygu, Şiiri - Batuhan Başaran

Yaşantım süresince doğrunun eşit sonsuzluğu üzerinde süregelen,

Zamamın kısmi seyrinde değer bulmuş bir insan daha oldu.

Bunu tekrar yaşamanın vermiş olduğu tezahürün neticesi sensin.

Yaşam denilen öyküme, ânın sürüklediği en küçük külçenin benliğimde büyüttüğü pare pare bölünen simetrinin birleştirdiği bütün ‘

Heyecanım, göğsümü geren rehavet mi bilinmez !

En soyut ânımın göz pınarlarımda biriktirdiği yazgıdır keza. Ufkumun derin bir paçavra ile son duruşması bugün.

Göremedim ! Yardımım dokunamaz sonsuza.

Düşlerimde dokunduğum sen; büyük bir yalvarış veyahut yakarış’

Beyhude çabamı görmeyecek bir belirtidir yalnıza …