Duydun mu ( Köy hali) Şiiri - Duran Bükü ...

Şaşı Dudu ekmek attı fırına.
Kel Feride umut oldu yarına.
Sarhoş Murat ateş yaktı koruna.
Çebiş oğlan düğün kurdu duydun mu.

Deli sündüs kavuşmayı beklerken.
Naz ağladı, aşk gönlünde teklerken.
Yavuz Ahmet kuzuları otlarken.
Ekinini dolu vurdu duydun mu.

Sabah olmu, Fadik eme yarışa.
Bayram geldi, koşuverdi barışa.
Gelin gidiverdi, açık görüşe.
Hasetinden yara sardı duydun mu.

Topal Hamdi ağasına yalandı.
Çömez ördek, dere tepe sulandı.
Bekçi Haydar, araziyi dolandı.
Akşam eve, erken vardı duydun mu.

Kabak yoldu,Fadime, nin halası.
Uçkur çözdü, pasaklının Ayla, sı.
Duyulurdu dik Ali, nin narası.
Muhtar Emmi, hesap sordu duydun mu.

Memiklerin Cafer, görmeden ayı.
İçine dert etti kara sevdayı.
Apdi çavuş oldu muhtar adayı.
Sandıkta kafayı, kırdı duydun mu.

Garip Orbay düşüverdi vereme.
Karakızın Ayşe, aşık Kerem, e.
Yanık Ömer boşa çeker cereme.
Asiye sağıra, vardı duydun mu.

Muma döndü, Çalıkların Ömer’i.
Hamal oldu, sırta vurdu semeri.
Satı kızın sıktı, belde kemeri.
Bizim eve, postu serdi duydun mu.

14.04.1997 Erbaa