Duydum ki Kırmışsın Kalemimi

Duydum ki, kırmışsın kalemimi
Hüküm vermişsin gıyabımda
Kendine köle yazmışsın hakkımda
Fark etmez, kabulümdür razıyım
Zaten köleydi bu gönül sana…
Duydum ki, gönlümü gönlüne
Bağlayıp gidecekmişsin, sormam
Nerde, nasıl, niçin diye
Razıyım götür, bitmesin
Ömrümce ceza çekmeye…
Duydum ki, yüz vermeyecekmişsin
Yüzünü asacakmışsın bana karşı
Anladım, düşün istersen
Gönlünü, gözlerini nasıl asacağını
Biliyor musun?
Yüze benzemez gönül, gözler
Sen astığını düşünürken
Onlar hep bana gülecekler…