Neyledim ben sana çıktın yoluma Şerefsizliğin le girdin hayat kitabıma
Ölüm değil beni yıkan yalanlarınla silah sıktın dünyama
Bir fidan olacaktım ey zalim nerden çıktın karşıma
Ateş oldun savurdun benim güzel yaşamıma
Hakaratlerin le kaçmayı bile koydun erkeklik duvarıma
İnsanların şerefsizliğinden de bıktım kitapsızlarda girdi hayatıma
Yolarımı kapadın ey vefasız artık bu halime yanma
Allahım ne yapayım ne edeyim sen yol göster bu dünyama
Dağlara sığdırmadım yüreğimden aşırdığım sevdama
Bekliyordum sadece senden küçük bir umursama
Bitiği gibi üzülmedin bıraktın beni kendi dünyama
Acılarla yaşamanın üstesinden gelemem artık beni
Yıkmak için daha fazla kendini yorma
Sustum bekledim dönersin diye geldin ama sadece rüyalarıma
Yazdığım bu sözlere hiç şaşırma duydum ki güvenmiyormuşum ben sana
Görmüyormusun yazdığım bu dizeler hepsi inliyor sen adına
Gideceksen git yeter artık yıkma….
Kayıt Tarihi : 10.6.2012 13:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!