Duydum ki beni sormuşsun geçen zamana
Demiş ki sana, geldi geçti oda ben gibi
Artık geriye dönüşü yok bundan sonra
Yaşamalıydın onu sonralara ötelemeden
Mutlu olmalıydın yanında, yarınlara bırakmadan
Kıymet bilmeliydin, nasıl olsa avucumda demeden
Yabana atmamalıydın, umursamalıydın onu demiş
Boynunu büküp gitmişsin zamanın yanından
Duydum ki beni sormuşsun gezdiğimiz sokaklara
Her gün buralardan el ele geçerdiniz
Kahkahalarınız çınlardı kulaklarımızda hep
Herkes geçerdi bizim buralardan ama
Sizin gibisi olmadı ne önceden, ne sonradan,
Sizin geçişiniz bir başkaydı herkesten
Adım attığınız her kaldırım gülümserdi size demiş
Hızlıca terk etmişsin meğer gezdiğimiz sokakları
Duydum ki beni sormuşsun kum dolu sahillere
Bir denizin sesi vardı, birde sizin mutluluğunuz
Sizi beklerdi hep kum, deniz, sahil ve güneş
Herkes bakardı buralarda denize
Ama kimse sizin kadar uzaklara dalmazdı
Kimse sizin kadar hayat vermezdi bu sahillere
Aşk kokmazdı kimse siz kadar demiş
Bırakıp gitmişsin ansızın, seninle gittiğimiz kumsalları
Duydum ki beni sormuşsun içindeki pişmanlığa
Öyle bir acıttı ki, öyle yaktı ki içimi
Onun yerine koyamıyorum kimseyi
Onun gibi sevemiyorum kimseyi
Çok özlüyorum onu, her gün bir öncekinden fazla
Unutamıyorum, imkansız unutmak demiş
Pişmanlıkların arasında kalıp durmuşsun
Terk edememişsin bu sefer pişmanlıkları
Duydum ki beni sormuşsun gözyaşlarına
Ben bugüne kadar yüzlerce defa ağladım
Ama unuttum bir süre sonra neye ağladığımı
Ona ağlamayı hiç unutmadım
Aklıma geldikçe ona ağladım, ona sızlandım
Ona hiç son kez ağlamadım
Her ağladığımda hep onu aradım demiş
Gözyaşlarının arasında boğulup kalmışsın
Bilal Bildik
Kayıt Tarihi : 17.6.2025 10:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!