9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Duydum ki yine insanlardan ve dostluklardan umudunu kesmişsin...
Tekrar kendin için üzülmeye başlamışsın...
Kimsenin yolunu bilmediği, bilmek de istemediği,
O aşk diyarında birini beklerken çok üşümüşsün...
İnsan ancak kendine aşık olabilir diyormuşsun.
Yollarda, binlerce hayalin peşinde sürükleyip yıprattığı aşka artık şükran borcunu ödeyecekmişsin...
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta