Duydum ki Şiiri - Murat Gezici

Duydum ki yarin canı sıkılmış
Yok elinden var diyarına kanmış
Bilmezdin hallerim kime yaramış
Değnek yiyen ile atanı bir saymış.

Zorda kaldım sen gidince dardaydım
Hiç diyemedim derdimi anlatamadım
Bir sen var iken hoş idim de tatlıydım
Gittin ya saz oldum söz oldum da çalındım.

Duydum ki yarin çatılmış kaşları
Kimseye kalmamış diyecek lafları
Bir nazı yok eder eritir yüce dağları
Gidişiyle kalmadı gönlümün tek muradı.

Duydum ki gecelere sığınır olmuşsun
Karaları giyemez akları sevmez olmuşsun
Gezer iken başı boş bir gül gibi solmuşsun
Sevda sokağında divane bir aşıkı vurmuşsun

Gel etme gönlünü kırma bu yarım adama
Sensizlikten geberen darda kalan ruhuma
Olmadın ki hayatta hiç bir zaman yanımda
Gel etme hadi gel yetiş artık imdadıma

Duydum ki yarin yüreğinde hasret imiş
Çekilmez bir acı bilinmez bir sevda imiş
Kısılmış bir ses imiş susuz bir dil imiş
Sabreyle yarim, mahşer bize vuslat imiş.