Duydum ki Şiiri - Hüseyin Kocaispir

Sormadan etmeden varmadan Hu'ya
Duydum ki dostuna gönül koymuşsun
Kimlerle yürüdün girmeden "Hu"ya
Duydum ki dostuna gönül koymuşsun

Kime kulak verdin görmeden canı
Yüzmüşsün deriyi yemişsin beni
Tükürünce düşer kardeşin eti
Duydum ki dostuna gönül koymuşsun

Hafif bir rüzgarla karşılaşınca
Oltaya takılan yeme düşünce
Son bir damla ile kalbin taşınca
Duydum ki dostuna gönül koymuşsun

Düşersin kalkarsın tekrar düşersin
Kalkarsın eskiyi tekrar eşersin
Sen de benim gibi aciz beşersin
Duydum ki dostuna gönül koymuşsun

Hacı'mda Mesut'ta hamlık def ola
Cümle günahları dünden af ola
Makamları "Adn"da elhak ref ola
Duydum ki dostuna gönül koymuşsun