Duydum Şiiri - Batuhan Genç

bitik kalpler her yeni gün son verirmiş hayallere, duydum.
bir kere olsun kulak ver dediklerime.

yıllar boyu şafağı sürüp güneşe bir anda terk olunmayan nerden bilsin nasıldır?
yaşamının tesellisi ölüm olmayan nerden bilsin nasıldır?
hiç var olmamış ve muhtemelen olmayacak biri!
kim nerden bilsin yüreğin yangını nasıldır?

büyümek demişler adına, duydum.
büyüyünce hayal kurulmazmış, her günü dün olmayan nerden bilsin nasıldır?
büyümek denen bir yıkıcı sus varmış, kimseler adına konuşmamış, nerden bileyim nasıldır?
kim nerden bilsin son soluğun farkında olmak nasıldır?

bir ömür çürütmüşüm keşkelere sığınarak, bir oraya bir buraya koşturarak, duydum.
tekrar tekrar aynı düşü kurmamak gerekmiş, nerden bileyim nasıldır?
kalem her eline geçtiğinde dördüncü duvarı yıkmamak gerekirmiş, duydum da, nerden bileyim nasıldır?
bir gece yarısı oturmuş şiir yazıyorum, büyüme vakti kapıdayken bu gece yarısında kalmanın bir yolunu arıyorum,
bırakıyorum ölsün zaman, zaten, yaşama tutunana dek ölüyor olacağım her an.