Duydular Beyim Şiiri - İbrahim Okur

Evi barkı sarmış,fareler kaynar,
Yol oldu kilerim,oydular beyim.
Kedi ahbap olmuş,fareyle oynar,
Buğday ambarımı,soydular beyim.

Çobanla tazıyı,tuttum kârıma,
Koyun kuzu bekler,benim yerime,
Çakalı sırtlanı,salmış sürüme,
Mal davar perişan,yaydılar beyim.

Söz vermiş meydanda,yapmış oyunu,
Har vurup harmanı,almış payını,
Gelen yemiş,giden,vurmuş tayını,
Fukara hakkıdır,doydular beyim.

Mesut mutlu toplum,olalım diye,
Beytülmale sahip,bulalım diye,
Arpa boyu,yolu,alalım diye,
Mal üstüne malı,koydular beyim.

Beşikten mezara,irfanım ilim,
Okuyup yazarak,al dilim dilim,
Kitaplar sayfalar,gerçek bir bilim,
Bilen yok,cahili,saydılar beyim.

Yaban koku almış,dabanı yağlar,
Meyveleri yolmuş,dal budak,ağlar,
Figani emektir,mubah mı bağlar,
Bara dönmüş,olgun,duydular beyim.

Aşık Figani 27/ 08 /2002