Aklım kim bilir kaç karış havada dolanmakta yine bilmem ki başımdan
Aktım döküldüm içimden yine hep senin adın var her damla gözyaşımda
Kalktım yürüdüm çok uzaklaştım sanmıştım ben bu azılı belalı aşktan
Baktım bir adım öteye bile gidememiş kalbim hala yolun başında
Hakkım bu mu şimdi benim payım hep mi yalnızlıktan yine mi pişmanlıktan
Şavkın vuruyorken senin başka evlere benim içim hep kör karanlıkta
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta