Duyası Değil Şiiri - İbrahim Balcı

Silebilmek için beynimden seni
Haykırıyorum; yoksun,hiç olmadın ki
Ipıslak yapış yapış tonozların arasında
Soruyorum bu sen misin
Çeken beni cehennemi alevlerin arasına

Dingin bir düş değil beynimdeki
Çekişme içinde hücrelerimle iç güdülerim
Birileri derken yetmedi mi daha
Artık salt kendin ve o’nun için yaşa
Diğeri sulta durdurur beni
Sorumluluklarını hatırla

Derya içinde yüzen bir balık
Vururken kendini canlı duvarlara
Yabancılaşıyorum kendime
Bu duvar o duvar değil
Çarptığımda etle kemik misali
Bütünleşeceğin duvar bu değil

Duvar reddeder beni
Reddeder kendini de biteviye
Sızan ab-ı hayattır oysa,
Çağıran beni kendine
Duvarcı farkında değil

Çağıran sensin beni,sendeki ben
Tellaliye çıkartmışsın aleme de
Benden başkası duyası değil
Yıldızlar aksettirir sesini,türkünü çağırır kam
Kırılırken belkemiği Küküçü’nün
Adını sayıklar,anar çağrını
Benden başkası duyası değil