Düşünün ki hep beraber yürüyoruz cennete
Özgürlük ve kardeşlik türküleri söyleyerek
Ön yargılarımız ve cahilliğimiz ölmüş gerilerde
Sıyrılmışız tekelcilikten paylaşıp insanlığımızı
Açgözlülük ve hırsızlık yok olmuş
Saygı duymuşuz bizden farklı düşünenlere
Bencillik tarihe gömülmüş çığlıklar atarak
Düşünün ki uyanmışız bir sabah huzur içinde
Meğer cahilliğiyle mücadele ettiğimiz kendimizmişiz senelerce
Hak diye suçladıklarımız kendi kuruntumuzdu belkide
Körü körüne kanmışız insanca sandığımız niyetlerimize
Aydınlanmış birden karanlıklar derinlere dalmışız
Bulmuşuz kendimizi bahanelerin ötesi gerçeklerin seyrinde
İnsanlar insanlara topraklar toprağa karışıp biz bize diz dize
Düşünün insan olmuşuz bir an bir kere! ..
Kayıt Tarihi : 31.10.2006 00:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!