Duyar Mısın Sevgili!

Sevgili!
dilim lâl oldu hüsn-ü lafza,
ve gözlerim âma gül yüzüne...
ne mümkün işitmek sevda sözünü!
ve dokunmak... imkansız... latif tenine...

bir çiçekti açan, hayal bahçemin başköşesinde.
evet bir hayal bu, hiç bitmesini istemediğim...
ve gark oldu gerçekler rüyâlara... bitmeyen gecelerde.
evet bir rüyâ bu, gözlerimin açılmasını istemediğim...

Sevgili!
ben bu derdi bilmezdim senden önce,
hasret, yanmak, endişe ve çile...
meğer dururmuş zaman, bitmezmiş gün ve gece...
bildim artık, huzur dolu tebessümün yek çare...

Sevgili!
baharı saklayan kışım!
yağmura giz bulutum!
seherin büşrası güneşim!
hüzne gark gecenin vuslatı!
sevda şehrinin sultanı!
öyle bir özlemekle özledim ki seni,
en sığ karanlığın gün hasretinde yüreğim...

Ey Sevgili!
merhametten nasibi olan yar!
cefan, sefadır bana ama;
gel artık!
bir tebessümüne feda,
bir can var bu ruhta!

08.09.2013 - istanbul