Çıplak bir yalnızlıktı
Kasıma doğru sarı bir tende gezinmek.
Unutmak geçmişi yeni doğan güneş gibi
Başlamak hayata yeniden
İçime çektiğim, soğuğa yüz tutmuş
Nefesler gibiydi.
Üşüdüm korkarak gecenin koynunda
Yastıklardan kalelerim vardı oysa yatakta
Yorgandan zırh bile yapmıştım kendime.
Işığın loşluğunda savaştım gölgelerinle
Yenemedim birini bile
Şafağın keskin ayazında sensizliğe yenildim.
Yorgundu gözlerim.
Sözlerim aynalardan yansıyordu tenime.
Küfreder gibi bakarken yokluğun yüzüme
Yalnızlığımı hatırladım çocukça.
Ağladım usulca
Duyan olmadı.
23/10/2002
Melih TopçuoğluKayıt Tarihi : 8.7.2004 11:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)