Yazıcoğlu yazdı, acı bir destan;
Durun anlatayım, dinleyin baştan,
Geldi kara haber, Göksun, Maraş'tan,
Altı cenazeyi, sayan ağladı.
Düştü helikopter, Berit dağına;
Altı dost takıldı, kader ağına,
Gelmiş iken, yurda hizmet çağına,
Paylaşıp acıyı, yayan ağladı.
Sonsuzluktu, Muhsin beyin dileği;
Gelip yetti, can alıcı meleği;
Beyaz karlar oldu, kefen yeleği,
Bu acı haberi, duyan ağladı.
Sevenleri, sevgiliye kavuştu;
Kayıp giden, yıldız gibi savuştu,
Altı yoldaş, şehadete erişti,
Rüyayı hayıra, yoyan ağladı.
Sele döndü, gözyaşımız dinmiyor;
Nasıl etsek, canımıza sinmiyor,
Makuz talih, sırtımızdan inmiyor,
Soyup mevtaları, yuyan ağladı.
Erhan, Yüksel, Kaya, İsmail, Murat;
Şehitlik sizlere armağan, berat,
Muhsin başkanıma, kolay yol sırat,
İndirip kabrine, koyan ağladı.
Haber verin, şehitlerin eşine;
Gül diksinler, mezarları başına,
Fatihalar, göndersinler peşine,
Tüm Türkiye bay ve bayan ağladı.
Muhsin beyin, hatırası yürüsün;
Kök salsın vatana, yurdu bürüsün,
Hak galebe çalsın, Batıl çürüsün
Gafil yaşamaktan, cayan ağladı.
Şair Bulut, gözyaşımız dökerek;
Acıları, sinemize çekerek,
Yoktan var edene, boyun bükerek,
Namazda imama, uyan ağladı.
Kayıt Tarihi : 28.6.2009 04:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!