Kırmızı Şiiri - Ertürk Erkan Koç

Kelimeler dizginlendi yine
Susuk şarkılar söylüyorum sana
Duyabilirsin sen de eğer bilirsen
Adettendir sanrılar
Ne hacetse yalnızlık giz boyu
Güz boyu
Biz boyu
Gel
Deli bedenden çıkan ruh deli eder de
Şimdi duyabilirsin bilirsen

Siluetin silikleşiyor canım sıkılıyor bu duruma
Yağmurlar durdu
Yağmurlar başlayınca çöküyorsun
Tanımı yok
Tanrı diyor aşk bu
Gökyüzünde gökkuşağı
Renkler benzeşti
Siyahlar beyazlaştı , grileşti
O İyileşti
Kesik tablolar duvarda
Ehlileştim
Tamam şimdi duyabilirsin bilirsen

Gözyaşların kırmızı
Acını kanattın
Yağmur başlıyor
Çökme !
Birleştik şimdi
Nedense hep bir eksik
Uzaylaştım duygular kalaylaştı
Alaylaştım ben de
Sevdim
Baharlaştım
Gel

Ne zaman özgür hissetsem bulurum bir hata kendimi tutsak etmek için
Bulurum bir hata
Zehirleşmek için
Kanıyor
İzdüşüm düşmüş hep farklı bakmıştım hayata
Aynılaştım
Aynalaştım

Kızıl bir yanardağ gibi güzelsin kırmızı
Fenalaştım
Sıcaktan üşüdüm
Gözüm karalaştı , karlaştım

Hüzün hep kalıcı misafir gibi
Sevmedim bu çocuğu , gözüm tutmadı
Git işte artık yeter !

Tamam
Şimdi duyabilirsin gelirsen
Bir şeyler eksik
Kesişin çizik, çiziğin deşik
Eşiğin yanım
Gel
Bir şeyler eksik
Ruhsuz olmaz beden
Tuzsuz olmaz
Olmaz
Gel