Duy feryadımı Şiiri - Selahattin Yetgin

Selahattin Yetgin
1613

ŞİİR


33

TAKİPÇİ

Duy feryadımı

uçup savrulup üstüme kondu küllerin
günlerce yalnızlığı çizdiğim kıyılarımda
aydınlığı umarken ansızın ışıksız kaldım
sen karanlığa açılan tüm kapılarını açtın

yüzümü döndürüp karanlığına
nefesine yürüdüm el yordamıyla
ellerini düşündüm başka kollarda
dudakların kim bilir hangi dudakta

çürümüş çiğnenmiş çıplaklığımla
korkularımla yalnız başıma kalınca
yenik gövdemin üzerinden şimdi
çiğneyerek sen de geç üzerimden

sen ki gece gündüz hep aynı sevdada
bir bakışınla mevsim ötesi coşkuyla
taşın ve toprağın en özündeki sevdayla
şubat ayazında nehirlere salardın beni

zaman mor günlere döndü sonunda
çürüdü bahçemdeki emsalsiz elmalar
delişmen günlerin aklarına büründüm
şimdi yürür içimde sinsi bir korku

kulak ver gümbürtüsüne yüreğimin
duy artık sana olan son feryadımı
dinle içimde koşturan deli sevincimi
bir yıkık evde bulmadan bedenimi

Selahattin Yetgin
Kayıt Tarihi : 22.2.2006 13:17:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Hasan Tan
    Hasan Tan

    Bazı şiirlerinize karamsarlığınızı egemen kılıyorsunuz.Oysa kelimelere olan hükümranlığınızdan eminim.Onları sevecen,mütebessim hale getirebilirsiniz.Bu sizin haleti ruhiyenizede yanısyacaktır muhakkak.Ukalalığımı bağışlayın,akıl vermek değil asla.Sadece çok hüzünlü yüreklerden damıtılmış şiirler okuduğumda,yazan dostun,acıdığını,incindiğini biliyor ve anlıyor olmak beni huzursuz kılıyor.Kaleminize,yüreğinize selam olsun.Saygılar.Hasan Tan.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Selahattin Yetgin