Duy Feryadımı Şiiri - Aysel Tarcan 2

Yine ağlamaklı, şafak sökmekte
Yağmurlar çıldırmış, hüzün dökmekte
Duygular isyanda,hicran sökmekte
Allah ım ne olur, duy feryadımı

Bir kulu çok sevdim, arzum tutkumdu
Evlilik umudum, düşüm utkumdu
Lal olmuş dilimde, şahım nutkumdu
Allah ım ne olur, duy feryadımı

Bir yiğit çıkıp da, sever mi fazla
Bağrında yatırıp, över mi hazla
Aşkı doruğunda, sunar mı hızla
Allah ım ne olur, duy feryadımı

Kalp yalan aşklardan, bıktı usandı
Her sevdamda hüsran, ciğerim yandı
Mahperi yüreğim, her söze kandı
Allah ım ne olur, duy feryadımı

Sensiz durulur mu hayat zor olur
Yürak ateş olur yanar kor olur
Dünya ışık saçmaz duvar sur olur
Allah ım ne olur duy ferdyadımı

Yol dağ olsa kazar açarım sana
Kül olsa bedenim uçarım sana
Zül olsa şu hayat naçarım sana
Allah ım ne olur duy feryadımı

Sevda kanunum-du, aşkım yasamdı
Mahşeri vuslatım, hüznüm tasamdı
Namusum, gururum, onur asamdı
Allah ım ne olur duy feryadımı

Kalbimde yağmurlar, rüzgarlar suskun
Düşlerim isyanda, yaslarım baskın
Ne bir aşk, ne sevda, etmiyor teskin
Allah ım ne olur, duy feryadımı

Azrail atakta, fani avında
Ruhum hazırolda, duam tavında
Ak bohçam dürülmüş, hesap tavında
Allah ım ne olur, duy feryadımı..!

Aysel Tarcan