Duy beni ey sevgili!

Ey sevgili...
Gözlerimin ulaştığı hangi rengin içindesin
Hangi bulut sakladı seni benden
Dünler ardımdan kurşun sıkarken
Hangi umut taşıdı seni peşimden

Dur ey sevgili, dinle beni
Ben gemiydim limandan limana demir atan
Fırtınalar yıkmaya çalışsa da bedenimi
Hep dik geçtim ölüm şehirlerini
Bir makas oldum denizi yırtan
İsyan eden tayfalara umut dağıtan..
Bir sevda oldum
senin yolunda yarını önüme katan

Duy beni ey sevgili...
Tatmadığım acı
görmediğim bahar mı kaldı
kaç limana demir attım
kaç dağda ava çıktım
hangi yola girdimse
o yolda hep sana vardım.

Kerem misali,
Baktığım her göz, yandığım her köz
Başımı yastığa koyduğumda
Sayıkladığım her söz sen...
Mecnun misali,
Yardığım her dağ
Vardığım her bağ sana
Sana düşer gözyaşlarım damlaya damlaya

Ey sevgili, ey sevgili
Duy beni ey sevgili...
Gecelerin koynunda bensiz mi yatacaksın
Rüyalarına bensiz mi dalacaksın
Yastığın benden daha yakınken
Söyle sevgili, rahat uyuyacak mısın

Namluyu dayayıp da alnıma
Gözlerime bak da öyle sor
Ben seni nasıl sevdim
Nasıl sevdim sol yanağım
benim dünyam diye
Ey sevgili, ey sevgili
Beni hiç sevmedin mi
Sevdaların tanrısına yakararak
Beni hiç sevmedin mi
Avuçlarını açarak
Allah'a yalvararak!