Duy Baba (kahraman mehmetçiklere)

Al bayrağa renk verenin,
Şehitler olduğunu,
Bu şanlı sancağa şan verenin,
Mehmetçikler olduğunu,
Bu kutsal toprak üstünde,
Nice canların son bulduğunu,
Ve bu cennet vatanın bizlere,
Emanet olduğunu,
Asker ocağında öğrendim baba.

Onların aç ve susuz olarak,
Kahramanca savaştıklarını,
Mermileri bittiğinde kaçmayıp,
Süngülerini taktıklarını,
Vatan uğrunda çekinmeden,
Ocaklarını bıraktıklarını,
Ve o muhteşem tarihimize,
Şehit diye yazıldıklarını,
Asker ocağında öğrendim baba.

Sayılmayan ne meçhul, adsız,
Kahramanlar olduğunu,
Yazılmayan ne destanların,
Tarihte kaybolduğunu,
Evlat acısıyla babaların,
Yüreklerinin kavrulduğunu,
Ve basılan her karış toprağın,
Şehit toprağı olduğunu,
Asker ocağında öğrendim baba.

Hep bana nasihat eder şöyle derdin;
Çalışıp adam olur okursan,
Vatanına faydalı olursun,
Belki okuyup adam olamadım,
Baba diye boynuna sarılamadım,
Olurya,bir gün sana kavuşamadan,
Vatan uğruna şehit düşersem,
Sakın ağlama hakkını helal et sen,
Vatan uğruna oğlunun canı,
Kanı feda olsun,
Üzülme baba vatan sağolsun! ! !