Duy Atam Şiiri - İbrahim Şahin 2

DUY ATAM

Gel gör nicedir
Bir karışına,
Bin bedel ödediğin yurdun

Topla tüfekle girilmez kaleler
Müzeler, anıtlar daha neler neler
Viran oldu, talan oldu, olan oldu

Hasta adam dedikleri yurdun
Gürdüler ki can buldu yolunda
Gördüler ki geleceğin umudu
Mayınlar döşendi yoluna
Tutuldu köşe başları
Bekçiliğini yapıyor
Sözde sınırda Mehmet
Akıl hocalarım icazet diler
Kuruldu Pazar
Parsel parsel satılıyor vatan
Mehmet’in parası, ekmek parası
Parayı basan Sudisi, Ecnebisi
Mehmedim sözde yurdun
Özde onların bekçisi

Milletin düştü gaflet uykusuna
Dolar mark deste deste, sayar rüyada
Akçe, mecidiye müzede, Liret can çekişir

Efendisi dediğin köylün
Küresel devlerin kıskacında
Çekti dağlarından sürüyü
Ekeneği bozdu çoktan
Yer içer ‘’Gros’’ marketlerden
Evler ipotek…

Bir evler olsa ipotek
Çadır kurar döner geçmişine
Söyler dağında türküsünü
Çalardı kavalını yanık yanık
Umutları ipotekte, geleceği ipotekte
Her doğan çocuk, ipotekte beleli
İşte vatanın! Gitti gidiyor
Bilinmiyor gidiş nereye
Bilenin sesi kısılı
Ses etse
Sese kim kulak verir
Vatan elden gitti gidiyor
Bu gidiş içten içe
Sessiz sedasız
Bu gidiş ölümüne
Kurt düşmüştür bedene
‘’Esir yaşamaktansa, ölmek daha iyi’’
Dediğin milletin esaret zincirine vurulu
Zincir uzuyor günden güne

Duy Atam!
Vatan gitti gidiyor!