*** Duy Artık Şu Sesimi ***

Yeni bir gün doğuyor, hava yine kasvetli
Zaten düzelmedi hiç, sen buradan gideli
Yorgun görünümüyle, gezer durur bulutlar
Hep hüzünlü gibiler, Bir dokunsam ağlarlar…

Bazen fırtına eser, seni arar gözlerim
Sımsıkı tutulacak, bir el arar ellerim
O burada olsa der, ah çekerim derinden
Ve sorarım kendime, neden gittin ki benden…

Geçmişi hatırlarım, coşar tüm duygularım
Artık yürek dayanmaz, boşalır göz yaş’larım
Ne güzeldi eskiden, hayallerimiz vardı
Yakışırdık her yere, herkes bize bakardı…

Bakarken bağ olurdu, kuru üzüm dalları
Şimdi bulamaz oldum, o yemyeşil kırları
Gül kalmadı bahçemde, gelmez oldu bülbüller
Açmaz oldu çiçekler, hepsi bir bir öldüler

Güneşimdin sen benim, şu dünyamı ısıtan
Gökyüzünde ay’ımdın, gecemi aydınlatan
Sönmeyen yıldızımdın, aldığım nefestin sen
Yaşama sevincimdin, hep var oluşumdun sen…

Bülbüllere söz verdim, gelecek bir gün dedim
Gözümde tüter oldun, ben seni çok özledim
Duy artık şu sesimi, duyup ta insafa gel
Yeniden başlayalım, hadi gülüm hadi gel…

Namık SALİH
29 Ekim 2010