Duy Artık Şiiri - Mahsum Sızlanan

kışlar uzun geçerken yalnızlığımda
uzun mu uzun bir özlem fırtınası konaklıyor yüreğimde
şarkıların duvarları deldiği köy evleri
yıldız misali karanlıkta ışıldar
annemin yarım kalan sevdasını dinlerim hazin uykularda

sevdam düşlerle közlenir
su birikintilerinde filiz verir sensizliğim
devasa ihtirasları geride bıraktık
aşkın kutsallığı kadar yakınız gökyüzüne
sana erişememenin fetvalarını çürüttüm

tohumlarını yüreğime sakladım filizlerinin
sabrım doldu taştı nehirlerde
seller ummana dönüştü
ve merhametine yağan yağmurlar
beni var edecek sokaklarında

duy artık beni
çıksın kabuğundan aşkın zaferi
ve duysun
yedi renk, yedi cennet kapısı
seninle büyüyüp, sende yeşerecek ömür damarlarım