Ninniler, söyleyip uyuttun.
Kollarına alıp, büyüttün.
Ananeye göre, eğittin.
Oğlun, şehit oldu, duy anam.
Hain dölleri, kıydı cana.
Kurban oldum, şanlı vatana.
Abu-Hayat, sundular bana.
Oğlun, şehit oldu, duy anam.
Sahip çıktım, Bayrağımıza.
Kanım döktüm, toprağımıza.
Hayat verdim, yaprağımıza.
Oğlun, şehit oldu, duy anam.
Giydirdiler, beyaz kefeni.
Ağlayıp da, üzme sen beni.
Cennet'te, bekliyorum seni.
Oğlun, şehit oldu, duy anam.
Zulüm yok, ölüm yok burada.
Yedi renk çiçek, bir arada.
Paksoy'um da, ersin murada.
Oğlun, şehit oldu, duy anam.
Kayıt Tarihi : 3.6.2009 14:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abbas Paksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/03/duy-anam.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!