Duy Şiiri - Numan Ekşioğlu

Kullarına asi olmuş Tanrılar
Melekler kör hem sağır
Çoklukta yok bir yaşam
Fazlada eksik sevinç
Günler geceye ırgat
Bedenler gölgelerine amele
Gürültünün krallığında saygın
Sessizlik de sessizlik

Oy benim yanlışlarında yanmışım
Yalnız kandırılmaya uyanmışım

Gözdeki söz özdeki sözden ayrı
Ondaki siz bizdeki sizden başka
Geçmiş şimdiye geçmekle kalmamış
Sonrayı da istiyor
Ötelerde beriler ötelerde beriler

Oy benim ters yönlere davranmışım
Mutluluğu coşkusu boşalmışım

Sevgi insanı sırtlar sevda ise içerir
Aynaları oymaz artık bakışlar
Ve korkular dirence salgılanmaz
Düşler motifler işler
Yönelimi yönsüzlük donanımı günsüzlük
Olmaz kimseciklerin

Duy benim kör kuyularda kalmışım
Çalgısını duvarlara çalmışım