Duy Deyiş Şiiri - Evrim Evrensel

Evrim Evrensel
694

ŞİİR


17

TAKİPÇİ

Duy Deyiş

Yarattığın Evren Sanki bir senin,
Ben de buralarda bir yerdeyim duy !
Sanarsın tek senin vardır haberin,
Semada ki Seda Sesindeyim duy

Od'undan koparıp dışına attın,
Kalan közlerini göge fırlattın,
Arşı mekan tutup üstünde yattın.
La mekan bu canım seferdeyim duy

Kendin sıfatında Halkedip ettin,
Saldın orta yere sen nere gittin,
Üryan bir can verdin, cananı nettin,
O günden beridir kor, har'dayım duy

Pervane dönerim etrafındayım,
Serçeşme gözünün efkarındayım,
Senden öte değil, saflarındayım,
Gecenin bitimi, Seherdeyim duy

Çevirdin Hermes'in Turna kuşuna,
Seyre durup bakmak gider hoşuna,
Evrim Evrensel'i verdin başıma
Ağlar, sızlar durmaz ne haldeyim duy.

Altınoluk, Kazdağları etekleri.01.04.2015

Evrim Evrensel
Kayıt Tarihi : 17.7.2017 13:55:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Babamın Ölümünün seneyi devriyesi, Benim de doğum günüm, İnsanlık aleminin özel günü ! Altınoluk ta kendi çilehanemdeyim. Yaşama biçimimin yeterli olduğunu ve insanca olduğunu sandığım bu durumlarda; İnsanlara yaptığım her şeyin bana zahmet olarak geri dönüşleri, üzüntülere çevrilmeleri sonucunda; Yaradana ; Yaratıyorsun bari takip et diye isyan ederken, Seslendim, yakarışımdı aslında Duy Beni, İşit Sesimi diyerek kopuzumla ses verdim

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Evrim Evrensel