Duy Şiiri - Savaş Altuğ

Sessizliğin sesini duymak için, Benliğini yitirmeyi,

Karşılıksız sevmeyi bileceksin.

Karşılık beklemeden seveceksin.

Belki çok acı çekecek, Kendinden nefret edecek, Sonunda iyi olmayı öğreneceksin.

Neden? Niçin? Nasıl? Sorularını silecek, Kurbanlık rolün bitecek, Yapabileceklerini yapmadıklarını, Tek gerçeğin seçimlerin olduğunu, Ben ne yapabilirim sorusunun, Yavaşça fısıldadığını duyacak, Yola çıkacaksın.

Artık beklemeyeceksin, Tüm ışıkların yanmasını. Ağır ağır duraksayarak da olsa, Yürüyeceksin adım adım.

Sensin, sen bileceksin ve Sen seçeceksin sonunu.
Duyarak sessizliğin sesini, Büyüyeceksin.