Metruk bir harabeye döndüm duvarsız odalarda
İzbe çökmüş mezar taşları gibi şimdi yüreğim
Gülmek yasaklandı bu şehirde sen gittiğin gün
Gel pansuman yap gönlüme şefkatli ellerinle..
Olmuyor ne senle nede sensiz bu hayatta
Sorsalar iyiyim hep içimi bir bilseler keşke
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta