Duvarsız hapisane Şiiri - Suzi Ayyıldız

Ben kafamda inşa ettiğim
Şu duvarsız hapishanemde,
Düşüncelerime karışan özlemlerimle
Bir denize benzer,
Gözlerime mavisi karışmış yeşil gibi.
Yosun kokusu, dalga sesleri ve martıların çığlıkları…
Öyle bir özlem ki bu, içimde yankı bulur,
Duvarsız hapishanemin içinden duyduğum.
Onun dışındaki her şey sessiz…

Ben bir cam fanusun içinde, hayallerimin peşindeyim.
Yemyeşil bir orman,
Mis gibi taze çim kokusu sinmiş düşüncelerime.
Dallarda kırlangıçlar ve serçeler,
Koyu bir sohbetin peşinde…
Ben yine bu fanusun içinde,
Özlemlerle dolup taşan bir deliyim.

Prangalı düşüncelerim beynimde,
Küçük bir pencere açtı,
Uzaktan bir ay ışığı düşüyor zihnime,
Pervazlarına yapışan hüzünlerime.
Tabancam hasretten,
Mermisi de özlemle dolu yine…
Doğrulmuş yüreğime namlusu,
Kurşun yaralar saçıyor bedenime.

Diyorum ya,
Duvarsız bir hapishanedeyim,
Alabildiğine özgürüm,
Lakin ayaklarım zincirli…
Ben her yerde dolaşan o deliyim,
Yakalanamayan en azılı cani,
Hayallerimin bir numaralı seri katili.