Duvarların Eski Tadı Şiiri - Emre Doğan

Duvarların bile o eski tadı yok artık,
Çarpınca acıtmıyorlar sanki anlaşmışçasına,
Karşımda ruhsuzca nutuk çekercesine akıyor gözleri,
Ve insanlar kör olunca,
İlk hendekte ellerindeki köpekleri kurban ediyorlar.

Kör oluyor insanlar,
Beyaz bir denizde boğulmuş gibi çarpar bedenler,
Ve kör oluyor insanlar ama,
Beyazdan duvar sadece.

Herkesin sevdiği adam gibi,
Adam değildi.
Herkes,
Bir adamla eş olamazdı.
Adam değildi.