Duvarların Ardında Kaldı Yaşam.!

Üç beş demir parmaklık penceresinde,
Tutunup avlusuna baktığım.
Pamuğu taşlaşmış yılların ağırlığından,
Batar sırtlarımıza yatağım.
Bir ana,bir kız yanımda uyku ortağım,
Gecenin bir yarısı uyanıp,
Düşlerimi anlattığım,dertlerimi paylaştığım.

Dayanır duvara geceleyin başım,
Yorgan yetişmez,
Yastık dar gelir üçümüze,
Hırkam yorganım,havlum yastığım..

Evim oldu A/2 Kadınlar Koğuşu,
Ailem yoldaşlarım.
Özgürlüğe susadığımda,
Ranza aralarında volta attığım..

Gardiyan dayanır sabahın köründe kapıya,
Seslenir çirkin sesiyle haykırırcasına;
- A/2 Koğuşu! Sayım!
- Bir,iki,üç,dört,...............yirmi bir, SON!
-Allah kurtarsın!
-Sağol!
Kapanır kapılar,
Sürgüler vurulur arkasına....
.................................................
Hey! Gardiyan!
Duvarların ardında kaldı yaşam!
..................................................
Kahvaltılar ya bir açma,
Ya da kuru bir simit,paran varsa.
Yenilir sabah sayımından sonra.
Tek bir çakmakla yakılır sigaralar,
Çekilir ciğerlere dumanlar ard arda,
Söndürülen,
Dibine kadar içilen izmaritler değil,
Bitmiş ve......
Bitecek olan yaşamlardır kül tablalarında....

İsyan vardır yüreklerde,
Pişmanlıkla karışık acı vardır,
Koğuştan koğuşa atılan çığlıklarda,
Yasak olsa da.
............................................
Hey! Gardiyan!
Duvarların ardında kaldı gülmek...!
...............................................
Karavana itilerek sürülür içeriye,
Kaplarda iki tür yemek.
Gazeteler serilir masaya,
Bölüşülür bir parça ekmek.
Aklına gelir evladın,sevdiğin,
Yutamazsın lokmanı,
Fayda etmez çaresizliğine,
Duvardan duvara yürümek..

Çağrılan türkülerde ağlar yürekler,
Bir damla yaş dökülür sadece gözlerden,
Haramdır gülmek.
Kahkahalar hüzün doludur,
Nefret akar sözlerden.
...................................................
Hey! Gardiyan!
Duvarların ardında kaldı sevmek..!

(Bursa E tipi Kapalı Cezaevi
A/2 Kadınlar Koğuşu
27.08.2004)