Güzel odamın beyaz duvarları:
Bir köşesinde rengarenk elbiselerim,
Bir köşesinde örümceğim.
Duvarlar soğuk, beyaz ve pürüzlü,
Sakin öylece bıraktığım gibi.
Görür, duyar, susarlar,
Ne güzel de sır saklarlar.
Duvarlarım beyaz ürkek bir güvercin gibi,
Dokunmaya çalışırım kaçarlar kuş gibi.
Anılarım, haykırışlarım, ağlayışlarım,
Çocukluğum, gençliğim, güzel günlerim.
Güzel düşlerim, hüzünlerim,
Sessiz sessiz bekleyişlerim,
Beyaz duvarlarda gizlidir bir parça.
Merak ettiklerini sor onlara.
Aslında rengarenktir odamın duvarları.
Çünkü bütün renkleri içinde barındıran ve gizleyen,
Beyaz renkte boyaları.
Görüp duyan rengarenk anıları saklayan,
Güzel odamın beyaz duvarları.
Hayat gibi inişli çıkışlı, pürüzlü sıvaları.
13 Ağustos 2009 1:11 / İzmir-Dikili
Güliz ArdilliKayıt Tarihi : 9.7.2011 15:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (9)