Duvarları üzerime itiyorlar
Nefes alamıyorum
Bu naylon odanın içinde....
Dudaklarımdan dökülen kelimeler
Gözyaşları kadar tuzlu
Güneş ağlarken dahi
Bulutlar el sallıyor ruhuma
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta