Duvarları Yıkarız Belki de Şiiri - Mesut ...

Bu gece de duvarlara konuşmak istemedim.
Onlar da hep susuyorlar zaten.
Yalnızlığımın soğukluğuna çarpıyor yüzüm.
Ve buz gibi bakıyor iki gözüm.
İçimde zemheriden kalma ayazlar var,
Saçlarımda beyazlar.
Şakaklarıma kadar iniyor kışlar.
Nasıl da üşütüyor beni,
Kendime sarılışlarım.
Gecenin sessizliğinde
Duyulur mu yakarışlarım?
Bir yalnızlık türküsü mırıldanıyor içimde,
Sessiz sessiz çığlık çığlık.
Şu duvardaki nem de nedir?
Ondaki de mi yalnızlık?
Yelkovan akrebi kovalıyor,
Gecenin en uzak diliminde.
Çok az göreceğini bile bile
Narin bir kelebeği beklercesine,
Ah o gelecek!
Ah o gelecek!diye diye.
Biniyor yalnızlık zaman trenine.
Yine tren rötar yapmış yine.
Ve ben seni bekliyorum,
Yalnızlıklar içinde...
Belki de duvarları yıkarız belki de.
Belki de duvarları yıkarız belki de.