Duvarlara Sarıldık Aylarca

DUVARA SARILDIK AYLARCA
***
Ne zaman covit haberi duyduk kapandık eve bizim evde düğün bayram. Her dışarı çıkma yasağı davulun tokmağı, davulun sesi. Biz başlıyoruz halay çekmeye.
****
Babam patronunu gözünün önüne getiriyor, alıyor karşısına ‘’ Desene, haydi işe geç kaldın de!’’ ‘’ Geç kalmayı bırak hiç gelmeyeceğim. Uzatacağım bacaklarımı geçeceğim televizyonun karşısına. Sırf sana inat kadın programları izleyeceğim. Atışan kaynanaları alkışlayacağım.’’
****
Annem bir yandan kıvırtıyor, bir yandan ‘’ Ohh, ohh!’’ çekiyor. ‘’ Ohh, Nebahat her gün çalamayacak kapımı.’’ ‘’Burnundan kıl aldırmaz. Oturduğu koltuğu beğenmez, yok altı toz tutmuş, yok kumaşı kir kaplamış. Çay içtiği bardağa mercekle bakar. Neymiş bardakta leke varmış. Her gün sinir krizi geçirtiyor.’’
****
Annem babam nerdeyse Allah’a dua edecek. Doğrusu benim de onlardan kalır yönüm yok. Öğretmene yalan uydurmak zorunda kalmayacağım. ‘’Ödevi niçin yapmadın?’’ sorusunu soran olmayacak. Annem sabahları ‘’ Okula geç kalacaksın uyan!’’ diyemeyecek. Sofraya gözlerimi oğarak oturmayacağım. Lokmalar boğazımda düğümlenmeyecek. İki ayağımı bir pabuca sokmayacağım. Ben de yan gelip yatacağım.
*****
Ne zaman ölüm haberleri gelmeye başladı uzaktan uzaktan. Annem kaptı telefonu, hiç aramadığı kişileri aramaya başladı. Merak işte. Sanki ölse de kurtulsak der gibi. Hangi telefon cevap verse yüzünde bir burukluk…
****
Covit haberleri uzadıkça bizim halay kısaldı. Davulun sesi matem havasına döndü birden.
***
Babamın işten çıktığı haberi evde bir matem havası yaşattı. Bitmeyen her gün harlanan odun alevi gibi yakup kavuran matem…
***
Annem ufaktan ufaktan başladı babamın beynin etini kemirmeye. Ben kalemi, defteri, duvarları kemirmeye…
***
Nereye baksam duvar. Duvarlar üstüme üstüme geliyor. İlk defa şiir okuyorum;
‘’ Burda çiçekler açmıyor
Kuşlar süzülüp uçmuyor
Yıldızlar ışık saçmıyor
Geçmiyor günler geçmiyor
…..
Dışarıda mevsim baharmış
Gezip dolaşanlar varmış
Günler su gibi akarmış
Geçmiyor günler geçmiyor
Gönülde eski sevdalar
Gözümde dereler bağlar
Aynadan hayalin ağlar
Geçmiyor günler geçmiyor
…….. ’’
Sabahattin Ali
***
İlk defa şiiri anlıyorum. Her sözcüğü okumuyorum. Her sözcük saplanıyor yüreğime.
***
İlk defa ukalalık ediyorum. Şiirde eksikler buluyorum ‘’ Sözcükler daha da saplanmalıydı yüreğime’’ diyorum
***
Ölüm haberleri ne zaman düştü sokağımıza apartmanımıza. Bizde bir korku bir korku…
****
Her an biri aramızdan ayrılacakmış gibi gözünün içine bakışlar… Sarılmalar…
***
Telefondan uçtan uca ‘’ Allah sizi başımızdan esirgemesin’’ duaları.
Evin kapısına bacasına ‘’ Allah’ım bir an önce kurtar bizi şu illetten!’’ yakarışları...
***
Denize düşen yılana sarılırmış, bizse duvarlara sarıldık aylarca yetmedi yıllarca…
İbrahim ŞAHİN