Adam'ı seviyor Kız.
Ama İmkansız bi Aşq bu.
Bedel'i Ağır.
Ona kavuşmak istiyor ama Herkes'in bildiği Yollar'la Zor.
Aşılması Zor Duvarlar var.
Hem Duvarlar var, hem yok söyleyecek Cesâretler'i .
Yüzler'i bakmıyor birbirlerine,
Bakıyorlar Ters İstiqâmet'e .
Hep/hem söyleyemiyorlar ama hep/hem biliyorlar,
Zâten bağlanmışlar birbirlerine.
Bu demek, Elleri'ni tutuyor olmaları
Bu Aşq'tan filizleniyor bir Çiçek..
İtirâf edilmemiş Aşq'tan
Böylesine İmkânsız bi Yer'de,
Eller'in kavuştuğu o Nokta'da bitiyor Zambaklar ...
Belki İtirâf etmiyecekler hiçbir Zaman.
Hiç bi Zaman yazılmayacak Aşq Diwânı'na
İkisi de bilecekler bu Bağ'ı...
Metaforlar'a sığınacaklar..
Kayıt Tarihi : 8.9.2024 07:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlk Baharı'nda Genç'le konuşuyoruz. Aktuel'in Magazi'ni Arşiv'den Mahrem Anılar saçmış Ortalığa. Süreya'nın Ye'den olması, Ahmet Sezâi'nin Elmas Şiir'i üzerine Altın Suqût'u.
TÜM YORUMLAR (1)