Görülecek güzel günlerimin
sonuna yaklaştım
yalnızlığın mahkumluğun da
duvarlar kadar
suskunum
saçım sakalımla
aklaştım
bedenime ağır bir kütle gibi
çökmüş
yorgunluğu yılların
ve ben
alıştım
mı bilmiyorum
suskunluğa gömülmüş
bir ölüden
farksızım
içerde kanayan yaram
kanadıkça
artıyor sızım
ve duvarlar kadar
yalnızım
elimde yalnızlığın
uzun havasını
tellendirir
akortsuz sazım
ve ben
duvarlar kadar
yalnızım.
20.03.2015/OLTU
Kayıt Tarihi : 21.3.2015 13:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!