Duvarlar Bakmasa da Olur Gözlerimize

Soramıyorum artıksana gönlüm...
Görmüyor artık kimseyi gözüm...
Her günüm ayrı bir zulüm....
Kalmışız şu dünyada dört duvar ve ben...

Hayat dediğin nedirbe gülüm...
Ben sana, Ömrümü vermişim, veririmde hergün...
Geçiyor takvimler gözümün önünden, gün gün...
Kalmışız şu dünyada dört duvar ve ben...

Sokak lambaları gibiydi aşkımız...
Ayrıydı gecemiz gündüzümüz...
Kimsesiz çocuklar gibi aşktan, uzağız...
Kalmışız şu dünyada dört duvar ve ben...

Gözümü açtığımda beliriyor, gül yüzün...
Ufka baktığımda, gözümün önüne gelen tek şeydi, yüzün...
Sokaklardaki güller gibi soluyorduk, hergün...
Kalmışız şu dünyada dört duvar ve ben...

(Hayat Kime Neyi Değil Kimle Neyi Yapmayı Öğretir) (Saygılarımla)