Duvarlar arası silüetlerdi gölge
boyutun yakınlığa göz önü
uzaklığı.
Yanın yönün
ışık;
öylesine tanıtıyor ki sıcaklığı içine
takvimlere sığacak zaman değil sınır.
bilinsin ki ki;
dünya gözlerini açtığından beri
kendinsin.
Sevginin sabrında
ipek böceği kozasını örerken kuytusunda
göçmen kuşların mevsimlik sevinci
göçebe duygularda ürkek
gölge;
Bu yüzden sürgün yerde.
Devinen günlerde;
Işıksız aşk soluksuz kalır, bilesiniz.
Yalnız;
dolunayın şefkatinde mahsun ve acı olur ayrılık ki;
gece ve ay nöbetini güneşe devrederken;
Yumardı gözlerini elâ.
Öpüyorum seni güneş
son gördüğümde kararmış halinle gözümün önünden yüreğime inmişliğinle seni öpüyorum
Aşktı;
zamanın gölgesinde
güneşi tebessüm ettiren
geceyi dillendiren.
Kayıt Tarihi : 13.10.2009 15:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!