Duvarlar Şiiri - Kemal Çakır

Bugün sadece duvarları seyrettim:
O, insanları ayıran, hapseden
Renk renk
Kimi alçak kimi yüksek
Genç, orta yaşlı, ihtiyar
Çok şey bilip de konuşamayan
O bildiğimiz duvarları.

Çok hatıra saklıdır her birinde
Acı - tatlı, iyi - kötü.
Her şeye tanık olmuşlar,
Olmasına da;
Oturmamıştır hiç biri
Bir kere bile tanık koltuğuna,
Duyarsız olmalarından ötürü.

Bize benzerler çoğu yönleriyle:
Gurur abidesi,
Utanç vesilesi,
Özgürlük meş'alesi,
Suskunluk ve yalnızlık timsali,
Zamana direnen, teslimiyetci,
Acımasız, korumacı,
Sır tutkunu, tüketici...
Pek farkı yoktur çoğumuzun
Onlardan,
Sadece canlı olma ötesi.

İşte onları seyrettim
O bildiğimiz duvarları.
Çok hoşnut olduğum söylenemez
Çünkü,
Gurur duyduklarım daha azdı
Utanç duyduklarımdan.

Bu nedenle:
'Yeni sezon, yeni inşaat,
Bakım ve onarım gerekli artık'
Diye düşünüyorum.
Silkinip şöyle bir,
Gelmeliyiz kendimize
Ve, ve!
Kurtarmalıyız kendimizi
Harabeye, enkaza dönüşmekten.