Duvara sordum; “sen kimsin? ” dedi ki ben senim.
Taşa, toprağa sordum; “siz kimsiniz? ” Dediler ki biz seniz.
Kendime sordum; “ben kimim? Dedi ki; onlar sen,fakat sen onlar değilsin”
Sende bir kalp var, onlarda yok, nerden geldi bu toprağa bu hisseden kalp.
Onda ateş yok sende var, nerden geldi toprağa bu yakıcı ateş?
Peki dedim bendeki bu fark ne? Dedi ki; “emanet”.
Dedim ki emanet gittiğinde ne olacak? Dedi ki; “ben olacağım.”
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta