Tarihi kucakladı duvar,
Bir silkindi, bir sıçradı,
Gökyüzü siyaha boyandı…
Yağmur değildi yağan,
Bulutun göz yaşlarıydı
Buluttu ağlayan…
Duvarın altında tarihti yatan,
Tarihti vatan,
Tarihti geleceğe ışık olan..
Yedi kat göğe duman duman! ..
Yaslansan göçecek sanırsın üstüne,
Yükü ağır duvarın,
Ahı ağır, vahı ağır!
Dünü yok, yarını yok,
Ne söylese boş,
Dinleyen yok,
Kulaklar sağır! .
Duvarın resmi yapılmadı henüz,
Ressamı bile yok..
Taşın içinde toprak,
Toprağın içinde insan..
İnsan ne ki,
Tanrının elinde oyuncak…
Bakmayın gökkuşağına,
Alı da var, moru da,
Hepsi yalan aslında..
Gördüğün yalanlara sakın inanma,
Sakın dönüp arkana bakma,
Duvarın altında insan,
Duvarın sırtında insan,
Yıkılmasın diye yaslanan…
Bir masal sanki
Gökte ucan kuş,
Denizde boğulan balık..
Göğsümüzde kanat çırpar,
Bıraksak çıkıverecek belki,
Belki de boğazdaki hıçkırık! ..
Duvara yazılmış
Parça parça,kırık kırık..
Tarihi kucakladı duvar,
Bir silkindi, bir sıçradı,
Gökyüzü siyaha boyandı…
Yağmur değildi yağan,
Bulutun gözyaşlarıydı
Buluttu ağlayan…
Kayıt Tarihi : 2.9.2011 10:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duvar olabildiğince sağlam,yüzyıllara meydan okuyor..Kalemin gücü gibi,... gökyüzünün sonsuzluğu gibi..içinde tanrının varlığı olan.. Duvarın gizemi aslında biziz... İnsan...
TÜM YORUMLAR (1)