Duvarın Sessizliği

DUVAR
gecenin ılık rüzgarıyla
sürüklendim
M.Ö 1500 yıl öncesi
bir sokaktayım
iki tarafı taş duvarlar
gezintide insanlar
heyecanlı gözler
sırtımı verdim duvara
yapıştım yüzyıllara
ötelerden gelen sesi
kimse fark etmiyor
yüzümü seçiyor
antik taşlar
tutuyor beni duvar
içine çekiyor
ulaşılmaz gizemine
yarı korku
bir zaman yolculuğu
duvarın sırlarıyla uçuyorum
bütün masallardan geçiyorum
bilmediğim karanlıklara rastlıyorum
uçsuz bir alem
iğne deliğinden
çoğalan gölgeler
düğümlü sarmaşıklar gibi
başı sonu yok
kendi rüyasında sahipsiz bir yabancıyım
uykulu bir sokakta
gecenin siyah deltasında
adını bilmediğim
bir duvar önündeyim
anlık bir rüya seyrettim..

05.09.2024 / İstanbul