Duvarımda izi kaldı, sessiz geçen yılların.
Bir hayale dalıp gittim, bakıp kaldım resimlere.
Yitip giden o günlerin yazarı oysa sendin.
Her şey bir masal gibiydi, sen kitabı bitirdin.
Gittiğin de yıkıldı bak içimdeki gizli şehir.
Gözlerinde saklı duran kayboluyor o son sihir.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta