eski el örgüsü bi kazak,olta ipiyle bağlanmıs bir pantolon,güneş yanığı kasketim ve parmaklarımın arasında birinci cigaram.masanın üstünde krıstal cam bardak içi ekşi şarap dolu ve taş plağın cızırtısı kulaklarımı tırmalıyor.gönlümün kerpiç duvarın tam ortasında resmin,nemden kabarmış ve artık odanın neresinden bakarsam bakayım bana bakmıyor...
Ediz YelenKayıt Tarihi : 1.7.2011 00:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!