Ben duvarda asılı resminin masum gülüşüne alıştım
Zaman ve mesafeler insanı nelere alıştırmıyor ki
Mevsimlerin dönmesine alıştım nice yıllar geçti bak
Bir tek senin yokluğuna alışamadım buruk bu yürek
Bir tek seni unutamadım zamanla acılarına alıştım
Yokluğunun ağırlığı yüreğime çöreklenmiş ona da alıştım
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta