Ben duvarda asılı resminin masum gülüşüne alıştım
Zaman ve mesafeler insanı nelere alıştırmıyor ki
Mevsimlerin dönmesine alıştım nice yıllar geçti bak
Bir tek senin yokluğuna alışamadım buruk bu yürek
Bir tek seni unutamadım zamanla acılarına alıştım
Yokluğunun ağırlığı yüreğime çöreklenmiş ona da alıştım
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta