Adam duvara bakiyordu aydinlikta.
Adam duvara akiyordu...
Adam duvara sesleniyordu gözleriyle.
Adam duvara bagiriyordu hisleriyle.
Adam bir iyice bakiyordu duvara acikli,
Adam duvara bakiyordu,duvar kapkara!
Adam duvara bakiyordu kapkara.
Cicekler vardi ellerinde,kir cicekleriyle,
Adam duvara yildiz koyuyordu!
Anlamadigi düsüyordu adamin duvardan,
Adam duvara sasiyordu kapkara zindan!
Adam duvara duygulu bakiyordu.
Adam duvara iki resim ciziyordu!
Adam duvara karalar bagliyordu.
Hayallerini bagliyordu adam duvara!
Rüyalarini gösteriyordu adam duvara...
Sabah oluyordu duvarda adamla,
Hala bakiyordu duvara öylece...
Adam,bir adam,
Adam gibi duvara agliyordu!
Adami duvar anliyor gibi...
(27.10.2005)
Kayıt Tarihi : 27.10.2005 21:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hala bakiyordu duvara öylece...
Adam,bir adam,
Adam gibi duvara agliyordu!
Adami duvar anliyor gibi...
İnsanların bazen nekadar çaresiz olduğunu ne güzel anlatmışsınız mısralarınızda. Kimi zaman bir dost bulamıyor kişiler. Yüreğinize ve kaleminize sağlık efendim. Menekşe Gülay
çok ilginnç bir şiir okudum sayın İcik emek ve yüreğinize sağlık diyorum
TÜM YORUMLAR (3)