Duvar Örülmüş Kalplere Şiiri - Ömer Liman

Duvar örülmüş kalplere,
Mesajımız ulaşmıyor.
Fırsat verilmiş kelplere,
Şeytanlıktan hiç şaşmıyor.

Nerede serden geçenler,
Küfrü ortadan biçenler,
Talut suyundan içenler,
Tam yerinde savaşmıyor.

İşte İslam, işte İran,
Hakim olmuş yüce Kur'an,
Yoktur derde başka derman,
Ama nadan kaynaşmıyor.

Salınmış gitmiş meraya,
Kurbanlık girmiş sıraya,
Aklını vermiş kiraya,
Kullanmaya yanaşmıyor.

Meydan kalmış haydutlara,
Gözü dönmüş nemrutlara,
Ahmaklar tapar putlara,
Putlar kendi putlaşmıyor.

Herkes dünya havasında,
Hem keyfinde sefasında,
Yok olacak yuvasında,
Ölüm aklına düşmüyor.

Aktı mazlumun göz yaşı,
Öldü kaldırıldı nâşı,
Çatlar iken sabır taşı,
Ahmağın sabrı taşmıyor.

Mazlum yerde emeklerken,
Kimisi der vakit erken,
İnsan insan eti yerken,
İtler asla dalaşmıyor.

Virane ettiler yurdu,
Bozdular kuzuyu kurdu,
Ah şu insanlığın derdi,
Nadanlara bulaşmıyor.