Çocukluğumun özlenen kara lastiği, salçalı ekmeği, sobada kestanesi ve dert ortağım köpeğim ne çok özlüyorum sizi bir bilseniz.
Dizimi vurup sızlandığım duvar köşesi , sopamın ucundaki teker parçası ve orak sıcağı ne çok özlüyorum sizi bir bilseniz.
Ana kucağı, baba ocağı nasıl özlüyorum...
Mehmet Erkan ÖztürkKayıt Tarihi : 5.11.2020 14:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!